Westminster Kilisesi

BÜYÜK YAPILARA GİRMEDEN ÖNCE İNSANIN KAFASINI kaldırıp binaya şöyle bir bakmasında her zaman yarar var. Bu durum, özellikle Westminster Kilisesi için geçerli. Bugün İngiltere'nin en yüksek Gotik kilisesi olan ve en geniş manastır binalarını barındıran bu yapı, içine giren insanın kendisini başka bir alemde zannettiği, Ortaçağ Londrası için büyük bir önem taşıyan bir mekandır.

Şu anda gördüğünüz bina, bir zamanlar yapılan ilk manastır kili­sesi değildir. "Dindar" Edward'ın 1050'de yapımını başlattığı kilise de yok olup gitti. Aynı şekilde 1110 - 1150 yıllarında Norman kilisesi olarak inşa edilen yapı da zamanla çöktü ve III. Henry yeni bir kilise yaptırmak durumunda kaldı.
Bugünkü manastır kilisesi (West­minster Abbey) büyük ölçüde Hen­ry'nin çabalarıyla 1245 'de başladı. Papazlara ait Gotik bölmeyi, çapraz sahınları, çapraz sahın karesini, sahnın ilk beş bölmesini Surrey'deki yumuşak Reigate taşından yaptıran da o oldu. Henry, Fransız Sarayı ile yakın ilişkiler içindeydi ve özel mimarı Reynesli Henry büyük olasılıkla Fransız asıllıydı. Kilisenin birçok temel unsuru Fransız tarzındadır: Şapellerinin özelliği, çokgen apsisleri, sıradışı yüksekliği ve aşırı süslemeleri ile Britanya'da başka örneği olmayan bir mimari.

1375'de, III. Richard Norman sahnını kaldırınca, Henry Yevele yenisini yaptı. Sahın 1390' larda tamamlandı ve dev batı penceresi "düşey tarz"a uygun yapıldı. 18. yüzyılda ise Nicholas Hawksmoor tasarımı batı kuleleri eklendi.