Bodrum doludizgin yaşar, tam bir kent gibi. Yine burada, tüm bu olanlara sadece 15 dakika uzaklıkta, mandalina bahçelerinde ve ıssız koylarda bambaşka bir rüzgar eser.
91 yaşındaki Recep Amca, Halikarnas Balıkçısı'nın deniz yoldaşıydı: "Bodrum kara listeye girmişti, kaçakçı yer diye. O, burayı Avrupa'ya tanıttı. Yedi dil bilirdi. İngiliz amiral geldiğinde, Oxford mezunu diye onu çağırdılar . Başka kimse dil bilmezdi o zaman. Bodrum'u çok sevmişti. Büyük küçük, herkese selam verirdi. Her yerde karakola imzaya giderdi. Hiçbir şeyden korkusu yoktu. Burada agora olduğunu söyledi; dinletemedi . Birlikte, bazen günlerce denizde kalırdık. Ekmeğimiz olmazdı, sadece balık yerdik. Vasiyet etti buraya getirdiler, başucuna da bir kaya istedi."
Mavi sürgün bitmişti...
"Gün artık mavi bir nurdu. Öyle maviki, insan maviyi toplamak için avucunu göğe açacak ve elini yanaştırıp bakınca, avucunun mavileşmediğine şaşacak."
Bodrum'un kalbi hala atıyor. Bu kez buraya başka bir gözle bakın. Bir ihtimal, burayı Halikarnas Balıkçısı kadar sevebilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder